یک تعریف ساده صندوق پوشش ریسک این است: صندوق پوشش ریسک یک سرمایه گذاری جایگزین است که برای محافظت از پرتفوی سرمایهگذاری در مقابل عدم اطمینان بازار طراحی شده است ، در حالی که بازدهی مثبتی در بازارهای بالا و پایین دارد.
در طول زمان، سرمایه گذاران به دنبال راه هایی برای به حداکثر رساندن سود و در عین حال به حداقل رساندن ریسک هستند. موضوع محافظت از سرمایه گذاری در برابر ریسک بازار (البته نه همیشه موفقیت آمیز) با سرمایه گذاری های جایگزین که سعی در کاهش ضرر و حفظ سرمایه دارند ،تلاش می شود. به این سرمایه گذاری های جایگزین صندوق های تامینی (صندوق پوشش ریسک) گفته می شود.
برای ساده سازی تعریف صندوق پوشش ریسک ، باید اهداف سرمایه گذار ، طبقه بندی و استراتژی های صندوق پوشش ریسک را که معمولاً توسط مدیر صندوق استفاده می شود ، بررسی کنید.
شاید گسترده ترین تعریف از صندوق پوشش ریسک، صندوق پرتفوی جایگزین باشد که توسط گروهی که به دنبال بازده بالاتر از بازار هستند استفاده می شود. ممکن است اصطلاح “بازده مطلق” را بشنوید که در رابطه با صندوق های تامینی مورد استفاده قرار می گیرد ، این توصیف نحوه طراحی استراتژی های سرمایه گذاری برای تولید بازده در بازارهای خوب و بد است. یعنی “پوشاندن” بازارها.
چه کسی در صندوق پوشش ریسک سرمایه گذاری می کند؟
“سرمایه گذارانی که نیازی به حمایت ارائه شده توسط مقررات مربوط به صندوق های سرمایه گذاری مشترک ندارند، این کار را انجام می دهند. اینها اشخاص حقوقی یا افراد ثروتمندی هستند که باید یا آزمون “سرمایه گذار معتبر” یا آزمون “خریدار واجد شرایط” را پشت سر بگذارند. سرمایه گذار معتبر شخصی است که دارایی خالص وی بیش از 1 میلیون دلار باشد یا درآمد وی در 2 سال اخیر بیش از 200000 دلار در سال باشد و انتظار بیشتری از آن را داشته باشد. همچنین می تواند نهادی باشد که دارایی های آن بیش از 5 میلیون دلار باشد.
خریدار واجد شرایط شخصی با بیش از 5 میلیون دلار است که در دارایی کل سرمایه گذاری می کند یا یکی از واحدهای تجاری است. بسیاری از صندوق های تامینی به بخش های 3 (c) (1) or 3 (c) (7) قانون شرکت سرمایه گذاری از سال 1940 متکی هستند تا از ثبت و تنظیم به عنوان شرکت های سرمایه گذاری جلوگیری کنند. به همین دلیل است که ممکن است از مشارکت صندوق های تامینی به عنوان صندوق “3 c 1” یا “3 c 7” یاد شود.
صندوق های تامینی از تبلیغ وجوه خود برای مردم منع شده اند. با این حال ، برخی از صندوق های تامینی برای ثبت نام در SEC تصمیم میگیرند. این به آنها امکان می دهد حداقل سرمایه گذاری کمتری داشته باشند و تعداد نامحدودی از سرمایه گذاران (وجوه 3c1 / 3c7 محدودیت دارند).
چرا باید در صندوق پوشش ریسک سرمایه گذاری کرد؟
صندوق های پوشش ریسک به دلایلی می توانند در یک زمینه کلی پرتفوی معنا پیدا کنند. در اینجا چندتا از آنها معرفی می شود:
- تنوع – صندوق های تامینی سطحی از تنوع را به سبد سرمایه گذاری اضافه می کنند ، زیرا بازده آنها اغلب با بازده سایر طبقات دارایی ارتباط ندارد.
- محافظت نزولی – از آنجا که صندوق های تامینی می توانند موقعیت های بلند و کوتاه داشته باشند ، معمولاً نوسان کمتری نسبت به سهام معمول فقط با مدت طولانی دارند و برخی از وجوه می توانند یک لایه محافظتی در بازار رو به کاهش داشته باشند.
- تمرکز بازگشت مطلق – صندوق های تامینی در بازده مثبت در انواع بازارها متمرکز هستند – دستیابی به بازدهی مطلق.
- تمرکز مدیریت فعال – مدیران صندوق های تامینی از استراتژی هایی استفاده می کنند که به اعتقاد آنها آلفا اضافه می شود. آنها از مهارت خود در تفسیر اطلاعات برای سو استفاده فعال از ناکارآمدی در بازار استفاده می کنند.
