رادیکس یکی از اولین سامانه‌های غیرمتمرکز باقابلیت مقیاس‌پذیری خطی است و می‌تواند از سطح نرخ تعداد تراکنش در ثانیه سامانه ویزا (که یکی از بهترین‌های مقیاس‌پذیری در فضای رمزنگاری است) بگذرد.
تعداد تراکنش‌های پردازش‌شده از سوی ویزا روزانه ۱۵۰ میلیون تراکنش و در هر ثانیه ۲۴۰۰۰ تراکنش است.
این در حالی است که بیت کوین در هر ثانیه فقط ۶ تراکنش انجام می‌دهد.
رادیکس در حال حاضر ۵۰ میلیون تراکنش در روز و ۸۰۰۰ تراکنش در ثانیه پردازش می‌کند. البته این مقدار به لحاظ نظری نامحدود است. هر چه تعداد گره‌ها بیشتر شود، تعداد تراکنش‌ها هم بیشتر می‌شود. درنهایت، رادیکس با سرعت ویزا را پشت سر خواهد گذاشت.
آشنایی با رادیکس (Radix)
رادیکس یکی از اولین پلتفرم‌های غیر بلاک چینی نیز هست و البته از مدل گراف جهت‌دار غیرمدور (DAG) نیز پیروی نمی‌کند.
در واقع بلاک چین‌ها فقط آغازکننده این مسیر برای رسیدن به پول غیرمتمرکز بودند. آنها اولین راه‌حل هستند، پیشرفت غیرمنتظره‌ای که همه‌چیز را ممکن کرد. اما فقط همین هستند، اولین راه‌حل. و اولین راه‌حل‌ها به‌ندرت تا پایان دوام می‌آورند.
نکته جالب اینجاست که بلاک چین‌ها در ایجاد فناوری غیرمتمرکز مانند اختراع آتش برای بشر اولیه هستند. آنها مانند فورد مدل T هستند.
برای درک چرایی آن، باید بدانید که بین چرخش آزمایشی فناوری (ایتریشن یا تکرار) و رده‌ای از فناوری تفاوت زیادی وجود دارد. در درازمدت رده‌های یک فناوری موفق خواهند بود اما چرخش‌های آزمایشی آن با شکست مواجه می‌شوند.
بیایید رده ماشین بخار را بررسی کنیم. اولین ایده از ماشین بخار کار نکرد. چرخش‌های آزمایشی بعدیِ ماشین بخار منفجر شدند و افراد زیادی در این میان آسیب دیدند یا کشته شدند. بقیه هم خیلی زود و به‌آسانی خراب می‌شدند.
بیش از هزار سال طول کشید تا اولین ماشین بخار درست‌کار کند و تحولی عظیم در کار و سفر در جهان به وجود بیاورد. شاید همه فناوری‌ها به این مدت‌زمان نیاز نداشته باشند، اما معمولاً بیشتر ازآنچه بتوان تصور کرد طول می‌کشد؛ این مدت شاید چندین دهه باشد.آشنایی با رادیکس (Radix)، رقیب قدرتمند بلاک چین !
تصور جهانِ بدون اینترنت سخت است، اما مدت بیست سال هیچ‌کس تصور نمی‌کرد که این‌چنین زندگی بشر را دگرگون کند.
چرخش‌های آزمایشی بهترین ایده‌هایی هستند که ما در یک نقطه واحد در زمان خاصی داریم.چرخش‌های آزمایشی هنگامی‌که اختراع می‌شوند در معرض محدودیت‌های تخیل و فناوری و زمان هستند. افرادی که به فناوری‌ها به دیده تردید می‌نگرند، تلاش می‌کنند آینده را ببینند زیرا همیشه چرخش‌های آزمایشی را با رده‌ها اشتباه می‌گیرند. آنها محدودیت‌ها و نقص‌ها را می‌بینند و تصور می‌کنند همیشه همین‌طور پیش خواهد رفت، انگار هیچ‌چیز قرار نیست تغییر کند.
افراد بدبین درک نمی‌کنند در گوشه‌ای از جهان مهندسانی در حال مطالعه این نقص‌ها هستند و سعی می‌کنند تا پاسخ‌ها را بیابند. درنهایت یکی از آنها چیزی را که دیگران در نظر نگرفته بودند می‌یابد و یک چرخش آزمایشی جدید که بهتر از قبلی‌ها است متولد می‌شود.
به کتاب‌های دیجیتال فکر کنید. تولید اولین نسخه از آن واقعاً سخت بود. آنها به‌صورت سی دی بودند و باید آن را در صفحه‌نمایش‌های بزرگ کامپیوتر می‌دیدید که چشمتان را اذیت می‌کرد. آنها به‌راحتی خراش برمی‌داشتند، سرعت بارگذاری آنها پایین بود و نمی‌شد در هرجایی مانند مترو یا پارک آنها را برد و مطالعه کرد، زیرا به کامپیوتر نیاز داشت.
طی سال‌ها تعدادی از شرکت‌ها سعی کردند reader -e ها را تولید کنند، اما با شکست مواجه می‌شدند. حتی شرکت اپل هم در تولید اولین نسخه پد (pad) شکست‌خورده بود.
این مشکل ادامه داشت تا زمانی که آمازون از قدرت بازار عظیم خود استفاده کرد و با فناوری جوهر الکترونیکی (e-ink) و طول عمر باتری قبل از دیگران، انقلابی در صنعت کتاب الکترونیکی به وجود آورد و کیندل به بازار عرضه شد. کیندل یک کتاب‌خوان الکترونیکی است که حاصل قدرت بازار و قدرت فناوری است.
این چیزی است که برای هر فناوری رخ می‌دهد.اما رده‌ها هرگز شکست نمی‌خورند.
کلید تحولات دنیای رمزنگاری
مسائل متعددی وجود دارند که حوزه رمزنگاری را از پذیرش کامل دور نگه‌داشته‌اند. در مقاله پنج کلید مهم سیر تکاملی رمزنگاری به برخی از مهم‌ترین آنها اشاره‌شده است، اما آن‌که از همه مهم‌تر است این است که چطور این سامانه‌ها می‌توانند سریع‌تر و بیشتر به مقیاس‌پذیری برسند.
ما می‌دانیم چطور یک سامانه متمرکز ایجاد کنیم که روزانه ۱۵۰ میلیون تراکنش کارت اعتباری را پردازش کند. این کار ساده‌ای نیست، اما برخی از افرادی که زمان، پول و دانش کافی برای این کار را در اختیاردارند می‌توانند آن را انجام دهند. این سامانه‌ها نقطه اوج سی سال پیشرفت فناوری و نوآوری بشری است.
اما هنگامی‌که پای سامانه‌های غیرمتمرکز به میان می‌آید، هیچ الگویی وجود ندارد که قدرت و عملکرد سامانه‌های متمرکز را با سامانه‌های غیرمتمرکز مطابقت دهد. این موضوع یکی از مشکلات اساسی مهندسی کامپیوتر است و هنوز هیچ ایده‌ای برای انجام بهتر آن نداریم. فقط هشت سال است که بیت کوین را داریم. فقط هشت سال!
اینکه مردم به رمزنگاری می‌خندند و می‌گویند موفق نخواهد بود، کاملاً کوته‌بینی است. چیزی برای دانلود یا خواندن درباره همه کشفیاتی که در این حوزه انجام‌شده است وجود ندارد. هیچ کتابی درباره تلاش‌هایی که برای مقیاس‌پذیری سامانه‌های غیرمتمرکز انجام‌شده است وجود ندارد.. ما هنوز در حال کشف آن هستیم و راه زیادی در پیش داریم.
این همان چیزی است که سبب می‌شود پروژه رادیکس هیجان‌انگیز باشد.آنها بزرگ‌ترین مشکلی را که مدت شش سال به‌صورت راز بود از بین بردند، هزاران فراز و نشیب را پشت سر گذاشتند تا به‌جایی که اکنون هستند برسند. درنهایت توانستند نسخه اولیه را با کد واقعی و مؤثر راه‌اندازی کنند که درست مانند یک سامانه مبتنی بر ابر به‌صورت خطی مقیاس‌پذیری را افزایش می‌دهد.
اگر به‌تازگی وارد دنیای ارز دیجیتال شده‌اید، شاید بگویید چرا با افزایش گره‌ها سرعت بیت کوین را افزایش نمی‌دهیم؟ زیرا این شیوه درباره بیت کوین کار نمی‌کند. ماینرهای بیشتر به معنای امنیت بیشتر بیت کوین است و این ربطی به افزایش سرعت آن ندارد. می‌توانید میلیون‌ها گره را به بیت کوین اضافه کنید اما فقط به‌اندازه ذره‌ای آن را سریع‌تر خواهد کرد. بیت کوین همچنان فقط ۶ تراکنش در ثانیه را پردازش خواهد کرد.
سامانه‌های مبتنی بر ابر بسیار متفاوت کار می‌کنند. به‌عنوان‌مثال استفاده از داکر کانتینر (Docker containers) در یک اپلیکیشن به شما کمک می‌کند ترافیک بیشتری را مدیریت کنید. درنهایت ممکن است به نقطه بازده نزولی برسید، اما همیشه نوعی محدودیت در کدها (و نه در سامانه بنیادین) وجود دارد. برنامه‌نویسان می‌توانند این کد را بازنویسی کنند، قطعات را بشکنند، پلتفرم را به میکروسرویس‌ها تبدیل کنند و سرعت آن را بسیار بالا ببرند.
امروزه سامانه‌های دیجیتال نمی‌توانند این کار را انجام دهند. اما رادیکس می‌تواند.رادیکس با اضافه کردن گره‌های بیشتر، سرعت کار را بالا می‌برد و درنتیجه تراکنش‌های بیشتری در ثانیه انجام خواهد شد.
اگر این سامانه کار کند و کسی نتواند طراحی اصلی آن را بشکند، احتمالاً این همان پیشرفتی خواهد بود که همه ما منتظر آن بوده‌ایم. همان پیشرفتی که درهای بسته را به روی پذیرش همه‌جانبه می‌گشاید.
لذت و رنج پیشرفت‌های خلاقانه
طراحی اصلی رادیکس زمان زیادی به طول انجامید و رسیدن به آن آسان نبود.آنها از ابتدا با اشتباه کارشان را شروع می‌کردند و تلاششان این بود که به شکل غیرطبیعی بیت کوین را تغییر دهند. پس‌ازآن، دگ‌ها (گراف‌های جهت‌دار غیر مدور) را که توسط آیوتا معروف شده بودند، پذیرفتند، فقط برای اینکه سامانه اجماع خودشان را که از مکانیک کوانتوم و نظریه نسبیت خاص الهام گرفته بود ایجاد کنند.
دان هیوز (Dan Hughes) توسعه‌دهنده اصلی رادیکس است و پیرس ریدیارد (Piers Ridyard) مدیرعامل آن است. هیوز نیز مانند خیلی‌های دیگر ابتدا از بیت کوین شروع کرد. بیت کوین مانند یک فراکتال هندسی است که تا همیشه تودرتو باقی می‌ماند. هنگامی‌که آن را می‌بینید می‌خواهید تا عمق بی‌پایان آن بروید. هیوز وعده‌های بیت کوین را درک کرد و باعلاقه زیاد سپید نامه آن را زیرورو کرد، اما به درون گرداب هیپنوتیزم کننده این فراکتال افتاد.
اما مانند بسیاری از توسعه‌دهندگان دیگر فهمید که بیت کوین نمی‌تواند بسیاری از کارهایی را که او می‌خواهد انجام دهد.
همین موضوع درباره ویتالیک بوترین هم صادق بود. مهم نیست که بوترین و هیوز چقدر سخت تلاش کردند، درنهایت نتوانستند به نتیجه دلخواهشان برسند.
اگر بیت کوین کار می‌کند به‌این‌دلیل است که اساس آن به‌طرز باورنکردنی ساده است. هدف بیت کوین این نیست که پلتفرم غیرمتمرکز عظیمی برای بازی‌ها، قراردادهای هوشمند و برنامه‌های کاربردی باشد.
بیت کوین فقط پول است. راهی برای ارسال، ذخیره و خرج کردن است. فقط همین.کسی نمی‌تواند پروتکل لایه‌ای بیت کوین را هک کند و میلیاردها دلار از کیف پول دیگران بیرون بکشد.
اما حال زمان آن رسیده است که کارهای پیچیده‌تری انجام دهیم و این بدان معناست که شروع تازه‌ای درراه است.
