اتریوم شبکه‌ای است که کوین قابل معامله آن یعنی اتر، بر روی آن اجرا می شود. شبکه اتریوم بر اساس ایده یک برنامه نویس به نام ویتالیک بوترین در سال ۲۰۱۵ راه اندازی شد. به طور خلاصه، اتریوم پلتفرمی است که توسعه دهندگان می‌توانند پروژه‌ها و ایده‌های خود را روی آن پیاده سازی کنند.
کوین اتر رمز ارز شبکه اتریوم است و به دلایلی از بیت کوین ارزشمندتر است. بیتکوین به عنوان اولین و بزرگ‌ترین رمز ارز در جهان، رتبه نخست از نظر حجم بازار را دارد. این ارز دیجیتال بر اساس موقعیت خود به عنوان ذخیره ارزش، قادر به تبادل ارزش در سطح جهانی و نسبتا آسان‌تر از دارایی‌های مشابه دیگر مانند طلا است. اما کوین اتر، ارزش متفاوتی دارد که به دلایلی مسلما ارزشمندتر است.
در واقع ارزش اتریوم از عوامل مختلفی شامل هزینه‌های گس، استفاده به عنوان وثیقه، توانایی وام گیری و وام دهی، استفاده به عنوانی واسطی در معاملات، NFTها (توکن‌های غیر قابل تعویض) و قابلیت سهام گذاری (استیکینگ) برای کسب سود، ناشی می‌شود.
شبکه اتریوم طی سال‌های متمادی و با توجه به تعداد زیادی از پروژه‌ها که از آن استفاده می‌کنند، عضو جدانشدنی دنیای کریپتوهاست. تعداد زیادی از ICOها در سال ۲۰۱۷ از Ethereum برای جذب سرمایه استفاده کردند. دارایی‌های کریپتویی مبتنی بر بلاک چین اتریوم را توکن‌های ERC20 می‌نامند؛ البته توکن‌های ERC721 نیز به عنوان NFT در شبکه وجود دارند.
زمانی که یک پروژه بر روی اتریوم ایجاد می‌شود، ممکن است نوعی دارایی برای استفاده در آن اکوسیستم باشد. این دارایی احتمالا یک توکن با استاندارد ERC20 خواهد بود. با این حال معمولا پروژه‌ها پس از راه اندازی اولیه در بلاکچین اتریوم، به شبکه اصلی بلاکچین خود مهاجرت می‌کنند.
بخش عمده ای از امور مالی غیرمتمرکز یا دیفای، مانند صرافی‌های غیرمتمرکز (DEX) در ابتدا کار خود را از بلاکچین اتریوم شروع کردند. همچنین پلتفرم‌هایی در Defi وجود دارند که به کاربران امکان می‌دهند دارایی‌های دیجیتالی خود را وام دهند یا از این بسترها اقدام به دریافت وام کنند. همانطور که Melker اشاره کرد، اتر می‌تواند نقشی در این اکوسیستم داشته باشد.
هزینه‌های گس در شبکه اتریوم
بخشی از ارزش ETH مربوط به هزینه‌های گس است. هر زمان شخصی اتر ارسال می‌کند، باید مبلغ مشخصی از کوین را برای انجام تراکش پرداخت کند؛ مفهومی مشابه هزینه‌ای که کاربران هنگام ارسال بیت کوین (BTC) پرداخت می‌کنند.
با این وجود، یک تفاوت بزرگ اتر این است که ارسال توکن‌های ERC-20 مستلزم پرداخت کارمزدهای گس است. برای ارسال توکن ERC20، لازم است معامله‌گر اتر را در همان کیف پول هولد کند تا هزینه تراکنش را پرداخت کند. معامله در صرافی‌های غیرمتمرکز نیز با هزینه گس همراه است. ممکن است کاربران فقط برای پرداخت کارمزدها اتر را خرید کرده و هولد کنند که همین باعث نوعی تقاضا برای اتر شده و به آن ارزش می‌بخشد.
در دوره رونق دیفای در سال ۲۰۲۰، شبکه اتریوم شاهد ازدحام بالایی بود که هزینه گس را به شدت افزایش می‌داد. کارمزدهای بالای تراکنش‌ها تا سال ۲۰۲۱ ادامه داشت. بر اساس داده های YCharts، در فوریه ۲۰۲۱، متوسط کارمزد تراکنش ۳۹.۴۹ دلار بود که به طور قابل توجهی بالاتر از سطح قیمتی ثبت شده در سال‌های قبل بود. کارمزد در حدود ۱ تا ۲ دلار، کارمزد معقولی به نظر می‌رسد.
ارزش احتمالی دارایی
لازم است بدانید که نگهداری بلندمدت ممکن است در ارزش اتر به عنوان یک دارایی نقش داشته باشد. سرمایه گذاران ممکن است کوین‌های اتر را به عنوان شرطبندی در مورد موفقیت احتمالی شبکه اتریوم و پذیرش در دنیای پیش‌رو خریداری کنند. قیمت اتر با توجه به تعداد پروژه‌های پیاده سازی شده در شبکه اتریوم، احتمالا می‌تواند نشان از گمانه زنی درباره موفقیت یا شکست بخشی از صنعت کریپتو باشد.
تایلر وینکلواس هم‌بنیانگذار و مدیرعامل صرافی Gemini، این تفکر را در مصاحبه‌ای با کسیس آدامز (Casey Adams) کارآفرین و پادکستر، در دسامبر ۲۰۲۰ بیان کرد. Winklevoss صنعت کریپتوها را با بخشی از اینترنت در سال‌های اولیه مقایسه کرد. برای بسیاری از سرمایه گذاران، خرید اتر مسلما نوعی سرمایه گذاری جزئی در بخش در حال توسعه صنعت است.
مقیاس پذیری اتریوم، همانطور که در بازی CryptoKitties در سال ۲۰۱۷ و دیفای در سال ۲۰۲۰ مشاهده شد، مدت‌هاست که از مشکلات این شبکه محسوب می‌شود. اتریوم ۲ حل این گونه مشکلات را هدف قرار داده؛ اما فرآیند این به روز رسانی زمانبر است.
براساس گفته آدیتیا آسگونکار (Aditya Asgaonkar) محقق بنیاد اتریوم، “در اتریوم ۲، هدف انتقال شبکه به فناوری اثبات سهام است که عملکرد آن به قیمت اتر بستگی دارد که حداقل مقداری از سطح قیمت خود را حفظ کرده باشد.”
افزایش رقبا
با توجه به بازار رقابتی کریپتوها، زنجیره هوشمند بایننس (BSC) به عنوان یکی از گزینه‌ها پا به عرصه نهاده است. بر اساس توضیحات آکادمی بایننس، این شبکه مانند اتریوم عمل می‌کند، جز این که بایننس اسمارت چین به جای اتر از کوین‌های BNB برای کارمزدها استفاده می‌کند.
کاردانو و Neo نیز از رقبای دیگر شبکه هستند. در طول سال‌ها، رقابت برای گرفتن جایگاه اتریوم یک موضوع داغ بوده است. با توجه به کاربرد گسترده اتریوم، غلبه بر دومین رمز ارز دنیا مورد توجه خواهد بود.
به دلیل تعداد زیاد برنامه‌ها، محصولات و خدمات پیاده سازی شده بر روی بلاک چین اتریوم، این شبکه از مفهومی به نام اثر شبکه نیز بهره‌مند می‌شود.
اثر شبکه چیست وتاثیر آن روی حوزه ارزهای دیجیتال چگونه است؟
اثر شبکه پدیده‌ای است که به موجب آن تعداد زیاد افراد یا شرکت کنندگان، ارزش کالا یا خدمات را افزایش می‌دهند. ارزش اینترنت نمونه‌ای از اثر شبکه است. در ابتدا، کاربران کمی در اینترنت بودند و به همین دلیل برای جامعه ارزش کمی داشت.
با این حال، با دسترسی بیشتر کاربران به اینترنت، محتوا، اطلاعات و خدمات بیشتری تولید شد. توسعه و بهبود وبسایت‌ها باعث جذب بیشتر کاربران به ارتباط و تجارت با یکدیگر شد. همانطور که اینترنت افزایش بازدید را تجربه کرد، ارزش آن نیز بیشتر شد که این ناشی از اثر شبکه است.
اساسا هر چه بیشتر از چیزی استفاده شود، محبوبیت بیشتری پیدا می‌کند؛ شبیه موجی که هر چه پیش می‌رود، سرعت و شتاب بیشتری پیدا می‌کند. در مورد اتریوم هم ، اثر شبکه به معنای اعتماد بیشتر است؛ زیرا بستر به اندازه کافی شناخته شده است.
