”آندرو کارنگی” بشر دوست بزرگ بیان داشته است : مشکل زمانه ی ما مدیریت درست ثروت می باشد .
از دیدگاه کارنگی ، فردی که دارای ثروت زیادی است ، سه مسیر پیش رو دارد .
۱. می‌تواند آن را برای خانواده ی خود بجا بگذارد .
۲. می‌تواند طوری که خودش صلاح می داند آن را برای امور خیر هزینه کند .
۳. می‌تواند در دوران زندگیش آن را برای منافع عمومی استفاده کند .
وی در مورد راه اول بیان می دارد : فرد متفکر می گوید : به زودی کوهی از پول برای پسرم به ارث می‌گذارم . تاریخ پر از داستان‌هایی می باشد که همچین جملاتی را می‌گویند .
از منظر کارنگی ، راه دوم به همان میزان قابل اعتراض است . چون احتمال آن می رود ورثه ها با آن مخالف باشند . به این صورت باعث میراثی از زیاده خواهی و جنگ طلبی بعد از فوت انسان نیکوکار می گردد .
فقط مورد سوم یعنی سهیم شدن ثروت در زمان زندگی می باشد که پذیرفتنی است . کارنگی اذعان داشت “بنابراین می بایست مالکان ثروت وظیفه داشته باشند الگویی از فروتنی ، زندگی بی‌ریا و دوری از ولخرجی باشند تا بتوانند خواسته‌های عقلانی اشخاصی را که به آنها متکی هستند برآورده نمایند و بعد از آن ، ثروت را پس بدهید . هر مالی را که به آنها داده می‌شود نشانی از اعتماد و اعتبار خود بدانند که باعث گردیده ثروتی را برای مدیریت سالم به او بدهند” .
در نتیجه ، پر افتخارترین و شادی آورترین روش استفاده از پول ، خدمت کردن به دیگران می باشد . بخشندگی تنها راهی است که ما را در برابر ثروت حفظ می‌کند . بله ، پول یک متحد قوی است ، اما قادر است یک دشمن معنوی و احساسی نیز باشد . در صورتی که پول تبدیل به چیزی شود که به خاطر آن زندگی کنید ، در نهایت به این می‌رسید که زندگی ارزش زیادی ندارد .
در حالی که پول بخش جداناپذیر از زندگی می باشد و خود زندگی نیست . وابستگی به ثروت ، زندگی شما را کوچک و سرد خواهد کرد . بخشندگی موجب می شود زندگی شما وسعت و گرما داشته باشد . النور روزولت گفت : “آنگاه که بخشندگی را کنار بگذارید ، شروع مرگ شما می باشد” .
در حالی که بخشش ، منجر به رشد روح می شود . همینطور به جیب ما نیز کمک خواهد کرد . من اعتقاد دارم که همان‌قدر که می‌بخشیم ، دریافت خواهیم کرد .
بخشش صرفا نباید به شکل مالی باشد ، همچنین نباید فقط به خاطر ثروتمند شدن چیزی را ببخشیم ، بلکه بخشش باید امر ناگسستنی از روش و زندگی ما گردد ، خواه ثروتمند باشیم خواه نباشیم .
تمام آنچه که دارید روزی باید پس دهید . پس الان اقدام به اینکار کنید ، پس دادن را باید خود به عهده بگیرید ، نه اینکه برای ورثه های خود بر جا بگذارید . “جبران خلیل جبران”
