به تغییر قیمت‌های نسبی که ناشی از تغییر در عرضه و موجودی پول به وجود می‌آید، اثر کانتیلون(Cantillon Effect)گفته می‌شود.
معمولا تغییر در قیمت‌های نسبی به این دلیل رخ می‌دهد که تغییر در عرضه پول، دارای یک نقطه تزریق مشخص و در نتیجه یک مجرای مشخص از طریق اقتصاد است. اولین دریافت‌کنندگان عرضه جدید پول در موقعیت مناسبی قرار دارند؛ زیرا می‌توانند قبل از آن که قیمت‌ها افزایش یابد به خرج کردن پول بیشتر بپردازند. اما آخرین نفراتی که به پول جدید دست یابند، از قبل با افزایش قیمت‌ها مواجه شده‌اند.
نیکلاس کاچانوسکی از موسسه تحقیقات اقتصادی آمریکا (AIER) می‌گوید:
در سال ۲۰۰۸ و ۲۰۲۰ که به بانک‌ها و شرکت‌های بزرگ دیگر کمک مالی اهدا شد تا از ورشکستگی فرار کنند، شاهد اثر کانتیلون بودیم. این موارد عینی هستند که تاثیرات داشتن ارتباط مستقیم با وال استریت و فدرال رزرو را نشان می‌دهند. فقط نزدیک‌ترین افراد و نهادها به کنترل کنندگان عرضه پول توانستند از رکود اقتصادی بیشترین منفعت را ببرند؛ در حالی که طبقه ضعیف و متوسط جامعه از این موضوع بهره‌ای نبردند.
هم اکنون موضوع اثر کانتیلون را می‌توان در بسته اقتصادی بحث‌برانگیز اخیر در آمریکا مشاهده کرد. اگرچه سناتورها چندین ماه در خصوص مقدار پولی که شهروندان دریافت خواهند کرد به بحث پرداختند، اما نتیجه‌ای به غیر از اجماع در خصوص ارائه میلیاردها دلار به منظور پشتیبانی از سازمان‌های بزرگ حاصل نشد.
بی‌طرفانه نبودن پول بدان معنا است که پول به طور عادلانه بین تمام مردم توزیع نشده است. تولید پول همواره ناعادلانه بوده است و هرچه ایجاد و چاپ پول آسان‌تر باشد، برای کسانی که به ارتباطات خاصی دسترسی ندارند، ناعادلانه‌تر می‌شود.
در واقع، هر چه به کسانی که قدرت چاپ پول دارند نزدیک‌تر باشیم، چند قدم در زندگی جلوتر خواهیم بود. هنگامی که مردم درباره نهادینه‌سازی (Institutionalizing) صحبت می‌کنند، در واقع به قوانین نزدیک‌تر شدن به چاپ‌کنندگان پول اشاره می‌کنند.
واقف هستید که برای افراد بی‌تجربه، آمریکا همانند سرزمین شکوفایی و ثروت است؛ اما هنگامی که حقایق روشن شود، واقعیت نشان می‌دهد که آمریکا فقط سرزمین نزدیک‌ترین افراد به چاپ‌کنندگان پول است واگر کلی‌تر به موضوع نگاه کنیم، مشخص می‌شود که هر کسی که در آمریکا زندگی می‌کند و مستقیما دلار دریافت می‌کند، در مقایسه با سایر افرادی که مستقیما دلار دریافت نمی‌کنند جزء افراد ممتاز هستند.
به همین ترتیب اثر کانتیلون نه تنها برای ارزهای فیات، بلکه برای فلزات گران‌بها نیز صادق است. فلزات گران‌بها (عمدتا طلا و نقره) در طول تاریخ بهترین کالاهای ارزشمندی بوده‌اند که انسان توانسته جمع‌آوری کند. متاسفانه استخراج، تصدی و فرایند تایید مورد نیاز برای اقتصاد فلزات گران‌بها، نقطه ضعفی را برای نهادهای مرکزی فرصت طلب ایجاد کرده است تا از موضع خود بهره ببرند.
انقلاب قیمت اسپانیا به دلیل استخراج طلا و نقره در آمریکا، ضربه سختی را به اروپا وارد کرد و رشد بی‌سابقه رنسانس را پایان داد؛ خانواده سلطنتی اسپانیا از فلزات تازه کشف شده بهره بردند، در حالی که مردم سراسر اروپا با کاهش قدرت خرید طلا و نقره خود مواجه شدند.
همانطور که میدانید تاریخ سرشار از موارد کاهش ارزش، ذوب سکه و سایر بی‌عدالتی‌ها در سیستم فلزات گران‌بها بوده است. در آخر، ناتوانی فلزات گران‌بها در ورود به دنیای دیجیتال، ناتوانی در مقابله با متمرکزسازی، مصادره و کشف موجودی جدید کمک. به معرفی سیستم‌های پولی ناعادلانه‌تر شد که امروزه با آن مواجه هستیم.
