بایننس بریج پلی برای انتقال دارایی‌های دیجیتال بین شبکه‌های مختلف بلاکچین است. در حال حاضر دنیای رمزارزها از مشکل عدم ارتباط شبکه‌های مختلف با یکدیگر رنج می‌برد. بلاکچین‌های مختلف به شکل جزیره‌هایی جدا از هم مشغول به فعالیت‌اند. این مساله سبب این می‌شود که نتوان از تمامی پتانسیل این تکنولوژی استفاده کرد. اگر چه راهکارهایی برای حل این معضل شناخته‌شده در حال طراحی است، اما تا آن زمان چه می‌توان کرد؟ به فرض اگر تشخیص داده باشید که بیت کوین طلای دیجیتال است و می‌خواهید در آینده این تکنولوژی سهیم باشید اما از طرفی مزایای شبکه اتریوم یا بایننس اسمارت چین در حوزه امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) را نیز طلب می‌کنید، انتخاب‌های زیادی در شبکه بومی بیت کوین پیش روی شما نیست. اینجاست که نقش پل‌ها (رابط‌ها) به میان می‌آید.
بایننس بریج چیست؟
پایه و اساس کار رابط‌ها، توکن‌های رپد شده هستند. به شکل مختصر، توکن‌های رپد شده، توکنی خارج از شبکه بومی توکن اصلی هستند که قیمت هر واحد از آن، برابر با قیمت واحد توکن اصلی است.
شرکت بایننس پس از ایجاد شبکه‌های بایننس چین (با استاندارد توکن BEP-2) و زنجیره هوشمند بایننس (با استاندارد توکن BEP-20)، برای جذب نقدینگی و افزایش سهولت استفاده برای کاربران، این پل ارتباطی را ایجاد کرد. کاربران بدون نیاز به ایجاد حساب کاربری در صرافی بایننس می‌توانستند به بایننس بریج مراجعه کنند و دارایی‌های دیجیتال خود را از شبکه‌های ذکر شده به شبکه بومی رمزارز خود و بالعکس منتقل کنند.
معامله‌گرانی که از صرافی متمرکز بایننس برای ترید استفاده می‌کردند، می‌توانستند از امکانات جانبی آن همچون واریز رمزارزهای مختلف به اشکال و تحت شبکه‌های متنوع و برداشت آن‌ها به همین شکل بدون پرداخت مبلغ اضافه، استفاده کنند. اما در زمان نگارش این مطلب (۳۰ مرداد ۱۴۰۰)، با الزام کاربران به احراز هویت اجباری، استفاده از این صرافی برای کاربران ایرانی تقریبا ناممکن شده است. با این شرایط، استفاده بایننس بریج می‌تواند مرهمی موقت بر نیازهای کاربران ایرانی باشد.
