پروژه ارز دیجیتال هارمونی (ONE) در ماه می سال 2019 به شکل عرضه اولیه صرافی (IEO) و در صرافی بایننس به بازار عرضه شد. پروژه ارز دیجیتال هارمونی یک پلتفرم بلاکچینی غیرمتمرکز است و به عنوان پلی میان مقیاس پذیری و تمرکززدایی عمل می‌کند. توسعه این پروژه با شعار تمرکززدایی در مقیاس و با تمرکز بر انتقال داده و ایجاد بازارهایی برای توکن‌های قابل تعویض و توکن‌های غیرقابل تعویض، صورت گرفته است. علاوه بر این، تیم پروژه هارمونی به کاربران خود وعده داده است که انتقالات را با تأخیر و کارمزد حداقلی به انجام برساند. پروژه ارز دیجیتال هارمونی با به انجام رساندن و محقق ساختن این وعده‌ها در تلاش است که در آینده به زیر ساختی برای اقتصاد غیرمتمرکز تبدیل شود.
پیش از عرضه اولیه صرافی، پروژه هارمونی در سال 2018 به صورت یک استارتاپ فعالیت خود را آغاز نمود. عرضه اولیه صرافی این پروژه در آوریل 2019 توجه سرمایه‌گذاران بسیاری همچون Silicon Valley’s Consensus Capital، Hong kong’s Leminscap VC و … را به خود جلب کرد و توانست سرمایه‌ای حدود 18 میلیون دلار جذب کند. از 12.6 میلیارد توکن از پیش استخراج شدۀ ONE، تعداد 2.8 میلیارد توکن به دست سرمایه‌گذاران خریداری شد. تیم پروژه ارز دیجیتال هارمونی، به سرمایه گذاران وعده داد که امکان دسترسی به اکوسیستمی سازگار با بازارهای مختلف و با تمرکز بر انتقال داده، بازارهای غیرمتمرکز، پیگیری زنجیره تأمین، تبادل آگهی، سیستم‌های اعتبارسنجی و بازی‌ها برای آنها وجود خواهد داشت.
اهداف پروژه ارز دیجیتال (Harmony)
تیم پروژه ارز دیجیتال هارمونی بر این باورند که هیچ یک از پلتفرم‌هایی که تاکنون روی کار آمده‌اند نتوانستند به درجه قابل قبولی از مقیاس پذیری و تمرکززدایی برسند و بر همین اساس تصمیم گرفتند پروژه‌ای ایجاد نمایند که با تمرکز بر اهداف زیر به فعالیت بپردازد:
از بین بردن محدودیت‌های ساختاری موجود برای تبدیل رمزارزها به ارز قابل مبادلهاین موضوع در درجه اول به مسئله مقیاس پذیری مربوط می‌شود؛ همان مشکلی که در بیت کوین وجود داشت و بعد از افزایش محبوبیت، شهرت و در پی آن افزایش خرید و فروش در این شبکه به وجود آمد و باعث افزایش کارمزدها در این شبکه شد. پروژه ارز دیجیتال هارمونی با استفاده از تکنولوژی شاردینگ قصد دارد نه تنها امنیت و اعتبارسنجی تراکنش‌ها و ارتباطات شبکه، بلکه وضعیت بلاکچین را نیز پوشش دهد. روشی که برای این کار پیشنهاد داده، رهایی از روش مدولار و رفع مشکل اجماع در مقیاس پذیری است. این روش با استفاده از اضافه کردن لایه‌هایی برای روش اجماع، شبکه و سیستم عمل می‌کند و عملکرد سیستم را بدون آسیب به تمرکززدایی بهبود می‌بخشد.
تعداد تراکنش‌های بیشتر در پلتفرم هارمونی به نسبت شبکه‌های دیگر
امکان انجام تعداد تراکنش بیشتر در شبکه هارمونی به نسبت اتریوم و دیگر شبکه‌ها، چیزی است که پروژه هارمونی را نسبت به دیگر رقبا متمایز ساخته است. توسعه‌دهندگان هارمونی راهکارهای رقابتی را ارائه داده‌اند که به رفع مشکل مقیاس‌پذیری و حمایت از اپلیکیشن‌هایی مانند بازی‌ها یا صرافی‌های غیر متمرکز که به عملکرد بهتری نیاز دارند می‌انجامد.
قبل‌تر پروژه‌هایی همچون آیوتا (IOTA) یا ای او اس (EOS) با جایگزین کردن روش‌های اجماع و استفاده از روش‌هایی همچون DAG (Directed Acyclic Graph) سعی در رفع این مشکل داشته‌اند.
تمامی امنیت و تمرکززدایی موجود در شبکه هارمونی حاصل به‌کارگیری گروه‌هایی از تأییدکننده‌ها (شاردها) است که قادرند به طور هم‌زمان تراکنش‌ها را پردازش کنند. بر همین اساس تعداد کل تراکنش‌ها به صورت خطی و با توجه به رشد گروه‌ها افزایش می‌یابند. در ماه سپتامبر سال 2018 پروژه هارمونی با راه‌اندازی نسخه آزمایشی خود توانست تعداد 118 هزار تراکنش را با 44 هزار نود پردازش نماید و هدف آینده این پروژه رقابت با ویزا و پردازش تعداد 2000 تراکنش خواهد بود.
بهبود سرعت و مصرف انرژی با استفاده از روش اجماع ارز دیجیتال Harmony
بخش زیادی از مقیاس‌پذیری و امکانات موجود در شبکه ارز دیجیتال هارمونی مربوط به استفاده از پروتکل FBFT (Fast Byzantine Fault Tolerant Protocol) برای پردازش چندلایه تراکنش‌ها و مقیاس پذیری با توجه به سایز شبکه و بهبود تأخیر در اتصال است. این توپولوژی شبکه به منظور دستیابی به اجماع سریع‌تر و انتقال پیام به کار گرفته شده است.
علاوه بر این، شبکه ارز دیجیتال هارمونی به گونه‌ای طراحی شده است که در پروتکل آن رنج وسیع‌تری از دستگاه‌ها امکان شرکت در اجماع داشته باشند و این موضوع، خود به تمرکززدایی بیشتر کمک می‌کند. همچنین فرآیند شاردینگ به مدل گواه اثبات سهامِ انطباقی که از روش تولید تصادفی توزیع‌شده استفاده می‌کند، متکی است و بسیار ایمن، قابل ردیابی و مقیاس‌پذیر است.
پروتکل شاردینگ در ارز دیجیتال هارمونی چگونه عمل می‌کند؟
شاردینگ روشی است که توسعه‌دهندگان بلاکچین جهت افزایش سرعت تراکنش‌ها در پلتفرم‌های مبتنی بر بلاکچین از آن استفاده می‌کنند. یکی از شناخته شده ترین ارزهای دیجیتالی که از روش شاردینگ استفاده می‌کند رمزارز زیلیکا است. هر یک از شاردها در پلتفرم زیلیکا قادرند تا بخشی از تراکنش‌ها را پردازش نمایند.
از جمله مشکلاتی که شبکه ارز دیجیتال Harmony با این روش دارد این است که در آن منابع ذخیره اطلاعات بلاکچینی تقسیم نشده‌اند و این موضوع باعث می‌شود که دستگاه‌هایی که به منابع دسترسی محدود دارند نتوانند در فعالیت شبکه مشارکت کنند و همچنین ریسک حملات تک شاردی نیز افزایش می‌یابد. برای رفع این موضوع شبکه ارز دیجیتال هارمونی از روشی به نام دیپ شاردینگ (Deep Sharding) و با ویژگی‌های زیر استفاده می‌کند:
در این روش فرآیند شاردینگ هم در تراکنش‌ها و هم در لایه‌های اجماع صورت می‌گیرد.
بر این اساس نودها می‌توانند نودهای دیگری را که در تراکنش‌ها نقش دارند شناسایی کنند و با آنها به عنوان قسمتی از سازندگان اجماع تراکنش داشته باشند.
این کار به بهبود ظرفیت پردازش موازی و عملکرد سیستم می‌انجامد.
در نهایت عدم نیاز به ذخیره کامل بلاکچین توسط تمامی نودها باعث می‌شود که نودهای کوچک‌تر که ظرفیت کمتری دارند نیز بتوانند در شبکه به عنوان نود فعالیت داشته باشند.
نقش توکن ONE
توکن وان (ONE) یکی از مزایای شبکه ارز دیجیتال هارمونی است و امکان استفاده از آن به عنوان روش پرداخت برای فعالیت‌های مختلفی در شبکه وجود دارد. کاربردهای این توکن در ادامه آورده شده است:
در الگوریتم اجماع شبکه هارمونی از توکن ONE برای استیک و فرآیند استیکینگ استفاده می‌شود. در قبال این کار به هولدرها پاداش داده می‌شود و از این طریق آنها انگیزه لازم برای ادامه استیک را به دست می‌آورند و امنیت سیستم را تأمین می‌کنند.
امکان پرداخت کارمزدهای مختلف موجود در شبکه همچون کارمزد تراکنش‌ها، کارمزد شبکه و … با توکن (ONE) وجود دارد.
افراد دارندۀ توکن‌های ONE به عنوان مدیران شبکه امکان مشارکت در رأی‌گیری‌ها را دارند.
